Το θέατρο φέρει ένα όνομα.
- Published Date
Κατάπληξη προκάλεσε η πρόσφατη κατά πλειοψηφία απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να μετονομαστεί το Μαρκίδειο Θέατρο σε Δημοτικό Θέατρο Πάφου αναφερει ανακοινωση του σωματειου Ελευθερη σκεψη.
Μια απόφαση με την οποία επιχειρείται να αναδειχθεί «η σημασία του ανακαινισμένου χώρου και η ριζική αναβάθμιση των υποδομών».
Ενώ κανείς δεν αμφισβητεί ότι οι υποδομές όντως αναβαθμίστηκαν, δυσκολεύεται να μην εκφράσει μια σειρά εύλογων αποριών οι οποίες αναζητούν απάντηση.
Όλοι υποστηρίζαμε την αναγκαιότητα αναβάθμισης των θεατρικών υποδομών της πόλης.
Αυτό έγινε τελικά πράξη με την ευκαιρία που πρόσφερε η ανάληψη από την Πάφο του θεσμού της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας για το 2017.
Ο χώρος επανασχεδιάστηκε και αναβαθμίστηκε και δόθηκε, έστω και καθυστερημένα, στους δημότες της πόλης μας.
Οι νέες δυνατότητες που προσφέρει το κτίριο για την αναβάθμιση της πολιτιστικής ζωής είναι προφανείς σε όποιον το επισκέπτεται και το αξιοποιεί.
Είναι ακριβώς η χρήση και η αξιοποίηση του νέου χώρου που θα αναδείξουν τις δυνατότητές του και σε καμία περίπτωση το νέο όνομά του.
Το θέατρο φέρει ένα όνομα, έχει μία προσωπικότητα.
Φέρει το όνομα του Σωτηράκη Μαρκίδη, πρωτοπόρου θεατράνθρωπου και λογοτέχνη της Πάφου τον προηγούμενο αιώνα.
Πρόκειται για μια απόλυτα πετυχημένη και καταξιωμένη στη συνείδηση του κόσμου επιλογή, μέσα από την οποία εκφράζεται η ιστορία και η πολιτιστική κληρονομιά της πόλης.
Το όνομά του είναι σήμα κατατεθέν, δίνει το γεωγραφικό και πολιτιστικό στίγμα της πόλης της Πάφου.
Αντ’ αυτού επιλέχθηκε η απρόσωπη ονομασία «Δημοτικό Θέατρο Πάφου».
Το Δημοτικό Συμβούλιο με την απόφασή του διαγράφει την ιστορία της πόλης, προσπαθεί να επανακαθορίσει τη συλλογική μνήμη, να χειραγωγήσει σχεδόν τον τρόπο με τον οποίο οι δημότες αντιλαμβάνονται τη σχέση τους με την πόλη.
Προφανώς μπορούν να αλλάξουν οι ονομασίες δημοσίων κτιρίων και χώρων. Συνήθως πίσω από τέτοιες ενέργειες κρύβονται πολιτικές και ιδεολογικές σκοπιμότητες.
Δεν πρόκειται για μια επιπόλαιη ενέργεια της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου.
Πρόκειται για μια απόφαση που επιχειρεί να διαγράψει το παρελθόν και να αναδείξει το Δημοτικό Συμβούλιο ως τον μόνο φορέα που μπορεί να προσδιορίζει ακόμη και το συναισθηματικό δεσμό δημότη και πόλης.
Στο πλαίσιο αυτό μπορούμε να θυμηθούμε και την πρόσφατη ψηφοφορία για το νέο όνομα της πλατείας Κένεντι.
Μια πόλη όμως είναι ένας ζωντανός οργανισμός και οι χώροι της αποτελούν μέρη αυτού του οργανισμού.
Η προσπάθεια να αλλάξεις τα ονόματα χώρων χαραγμένων στη συλλογική μνήμη ισοδυναμεί με προσπάθεια απαλοιφής-ή ακόμη και παραγραφής-αυτής της μνήμης.
ΡΑΔΙΟ ΠΑΦΟΣ
